ای پدر ای همدم تنهایی من

هر چه دارم از تو دارم، ای پدر...
ای که هستی نور چشمُ تاجِ سر

"ای پدر ای با دل من همنشین
ای صمیمی ای بر انگشتر نگین

ای پدر ای همدم تنهاییم
آشنایی با غم تنهاییم

ای طنین نام تو بر گوش من
ای پناه گریه ی خاموش من

همچو باران مهربان بر من ببار
ای که هستی مثل ابر نو بهار

در صداقت برتر از آیینه ای
در رفاقت باده ای بی کینه ای

ای سپیدار بلند و بی پایدار
می برم نام تو را با افتخار

هر چه دارم از تو دارم ای پدر
ای که هستی نور چشم و تاج سر

رحمت بارانی روشن تبار
مهربانی از تو مانده یادگار

ای پدر بوی شقایق می دهی
عاشقی را یاد عاشق می دهی

با تو سبزم،گل بهارم،ای پدر
هر چه دارم از تو دارم ای پدر

پدر ای وجودم از تو قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفس هات هستی من جان گرفته

پدر ای که از تو جاری خون زندگی تو رگ هام
ای که از نور دو چشمت نور زندگی به چشمام

پدر امروز به پاهام دیگه نای رفتنی نیست
جز دریغی رو لب هام دیگه حرف گفتنی

پدر، پیچ و خم راهم نمیخوام بی راهه باشه
گل سرخ آرزوهام توی فکر غنچه باشه

پدر دست یاری تو اگه دستامو نگیره
کوره راه رفتن من
مثل شب هام می شه تیره"