خانواده هسته ای - دکتر هلاکویی

اولین کارکرد، سازگاری و به معنای استفاده یک نظام کنش از منابع و یا مواد اولیه تولیدی در درون نظام یا بیرون از آن، و در عوض تولید فرآورده هایی با استفاده از آن منابع و داده هاست. سازگاری در نظام خانواده، به وسیله ی تفکیک نقش ها محقق می شود. مرد با عهده دار بودن نقش تامین معاش، و زن با تصدی نقش حمایت و مراقبت از فرزندان، بدون دخالت در وظایف یکدیگر، بنای سازگاری در نظام خانواده را می گذارند. هدف گزینی یا دستیابی به هدف ها، دومین کارکرد و به معنای بهره گیری سیاسی از منابع به منظور رسیدن به اهداف است. خانواده از منابع مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بهره می گیرد تا به اهداف خرد و کلان خویش دست یابد و بدین ترتیب، بقای جامعه را تضمین نماید. یکپارچگی و همبستگی، به معنای مراقبت از کجروی در واکنش ها است. یکپارچگی در خانواده به واسطه ی اعمال نظارت از سوی مرد، محقق می گردد. این نظارت جلوی کجروی های اعضا را در کنش هایشان می گیرد. علت آنکه مرد را متصدی این کنترل و نظارت در خانواده می داند، در مدل سیبرنتیکی که وی ارائه می دهد قابل جست و جو است.