مراقبت های دوران یائسگی

تغييرات حوالي يائسگي و يائسگي عمدتاً مربوط به تغييرات درون تخمدان مي‌‌باشد. دوران قبل از يائسگي از 8-2 سـال قـبل از يـائسـگي شـروع مي‌‌شـود و تا يكسال پس از آخرين دوره پريود قـاعـدگـي طـول مي‌‌كشـد و در حقيقت يكسال بعد از قطع عادت ماهيانه يائسگي تثبيت مي‌‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ماهنامه دنیای سلامت، ميانگين سن آخرين عادت ماهيانه 50 سالگي است. پريود‌‌هاي منظم و تخمك‌گذاري عمدتاً تا سال‌‌هاي مياني يا پاياني دهه چهارم زنانگي ادامه مي‌‌يابد. سرانجام بيشتر زنان دوره‌اي از پريودهاي نامنظم و با فواصل طولاني و كم را تجربه مي‌‌كنند كه شاه علامت‌گذار به دوران يائسگي است. ماه‌هاي پيش از يائسگي همراه با تغييرات اساسي در تناوب پريود و عدم تخمك‌گذاري مي‌‌باشد و بارداري در اين دوره بعيد است. بهرحال از چندين سال قبل از اين دوران تغييرات نهفته‌اي در هورمون‌هاي تخمدان ايجاد مي‌‌شود هر چند از حـدود 25 سـالـگي كـاهش تدريجي باروري وجود دارد اما پس از 35 سالگي سرعت آن مسئله كاهش خيلي بيشتري مي‌‌نمايد. تخمك پير عمده ترين علت زمينه ناباروري وابسته به سن است. بروز سقط خود به خود كه اكثراً به علت ناهنجاريهاي كروموزمي هستند به موازات افزايش سن مادر، افزايش مي‌‌يابد. ميزان ناهنجاري‌هاي جنيني با افزايش سن مادر افزايش مي‌‌يابد بطوري‌كه در تولدهاي زنده زير سن 30 سال 1 در500 مورد و در سن 45 سالگي به 1 در 20 مورد افزايش مي‌‌يابد.
تغييرات هورموني دوران يائسگي : تغييرات هورمون‌‌هاي زنانگي در دوران پيش از يائسگي ايجـاد مي‌‌شود كـه بـا آزمـايشـات هـورمـونـي مي‌‌تـوان شـروع آن را نشـان داد بطوريكه زودرس‌ترين علامت افزايش هورمون FSH است.
علائم ناشي از تغييرات هورموني يائسگي شامل گرگرفتگي، تعريق شبانه، خشكي واژن و درد در هنگام مقاربت و اختلال در خواب مي‌‌باشد. در صورت شدت اين علائم و استفاده از درمان جانشيني هورموني كه در موارد غيرقابل تحمل براي مدت محدود توصيه مي‌‌شود اين علائم با درمان جانشيني بهبود مي‌‌يابد.