آهنگ مرد تنها از مرتضی سرمدی

متن آهنگ مرد تنها از مرتضی سرمدی
تو کوچه های تاریک زیر بارون و تگرگه
یه نفر بی کس و تنهاست تو دلش یه کوه درده
تو صداش بغض یه عشقه تو نگاش بارون اشکه
دلشو یکی شکسته دستاشم خالی و سرده
من همون عاشق تنهام میون غبار غم ها
اون که ماه هر شبم بود رفته و تاریکه دنیام
ای دلیل موندن من رفتن تو مردن من
چشای ناز و قشنگت راز دل سپردن من
من همون ماهی تنگم که واسه تنگم بزرگم
تو همین روزا میفهمی که یه گوشه بی تو مردم
تو که مثل من نبودی ماهی دریایی بودی
زندگیم کابوس اما تو برام رویایی بودی
وقتی نیستی بی قرارم از نگات خاطره دارم
جز تو هیچکسو ندارم به جنون کشیده کارم
من فقط یاد تو بودم شعر چشماتو سرودم
مثل یک برکه و رودم که به دریا نرسیدم
پر و بال من و بستی با غریبه ها نشستی
من برات آئینه بودم سنگ شدی ما رو شکستی
تو که با من نمیمونی با دل کی مهربونی
غزل دوست دارم رو حالا پیش کی میخونی ..
دکلمه
ای گل عاشق دلکم ای کلبه ی شاپرکم
بگو چی اومد به سرت تنها و بی کس دلکم
تو عاشقی وو خوب میدونم ولی چه فایده ای
تو روزگاری که همه عاشقیا پولکیه
کی میدونه عاشق کیه یا درد عاشقا چیه
ای گل عاشق دلکم ..