آهنگ لیلی از مهدی احمدوند

دلم دلم دلم رو بردی

سرم سرم منو آوردی

هی نگو چی میشه

مگه بی تو میشه

دل برات آوردم داره کادو میشه

نگو نگو نگو که میری

بگو بگو برام میمیری

آسمون ابری با تو آبی میشه

چرا لحن من کنار تو کتابی میشه

بیماریه بیداری این عشق

من بیمارم و بیدارم و بیچارم و بیزارم از این دوریِ زوری

مصلحت اینه که از عشق تو از تَب بسوزم

بخندی تو به روزم به لب های تو چشمام و بدوزم

که شاید تو بخندی بگی دوست دارم

بگو دوست دارم

سر و پا گوشم و مدهوشم و مینوشم از این عشق

دیدم تو رو کم رو شدم میجوشم از این عشق

مجنونم و من جونم و میدم به تو لیلی

مجذوبتم و عاشقم لیلی خیلی

آوازه ی آوازمو این شهر شنید تو نشنیدی

مجنون به لیلی رسید تو نرسیدی

دست از غرور و لج و لجبازی بردار

هی ناز کن نازتو من خریدار

منو تو و دریای مجانی و یک ساحل مرجانی و

یک عهد که قلبم رو نرنجانی و جانم

جانم به بارون و این عشق طوفانی و این حال خوش فانی و

این حالت عرفانی و جانم

جانم معبود من شکر از این

شب و روز رویایی و این دل خوش سودایی

عجب سور و غوغایی و جانم

منم رایت بی خان تو خانزاده و دربار تو

لب تر کنی صد یار و یه طومار

هوادار و طرفدار و منم خار و منم زار و رسوای انزار و منم عاشق و غم خوار

من از عشق تو سرشار

از چشم تو دیوانه و بیمار و خطا کار