گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود . شجریان . بدیعی

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
آنچنان پای گرفته ست که مشکل برود
دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند آن روز که محمل برود
چشم حسرت به سر اشک فرو می‌گیرم
که اگر راه دهم قافله در گل برود
ره ندیدم چو برفت از نظرم صورت دوست
همچو چشمی که چراغش ز مقابل برود
موجم این بار چنان کشتی طاقت بشکست
که عجب دارم اگر تخته به ساحل برود
کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود
روی بنمای که صبر از دل صوفی ببری
پرده بردار که هوش از تن عاقل برود
گر همه عمر نداده ست کسی دل به خیال
چون بباید به سر راه تو بی‌دل برود
قیمت وصل نداند مگر آزرده ی هجر
مانده آسوده بخوابد چو به منزل برود
.......................................................
2 شهریور 1365
.......................................................

2.6.1365
شجریان
بدیعی