نوا - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و رامین ذوالفنون

نوا - اجرای خصوصی
محمدرضا شجریان و رامین ذوالفنون
عکس روی تو چو در آینهٔ جام افتاد
عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
حُسنِ روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس مِی و نقش نگارین که نمود
یک فروغِ رخ ساقی‌ست که در جام افتاد
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سِرّ غمش در دهن عام افتاد
من زِ مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد اَزَل حاصل فرجام افتاد
چه‌کند کز پی دوران نرود چون پرگار؟
هر که در دایرهٔ گردش ایّام افتاد
زیر شمشیرِ غمش رقص‌کنان باید رفت
کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رُخ ساقی و لب جام افتاد
هر دمش با منِ دل‌سوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایستهٔ انعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز؛ ولی
زین میان حافظ دل‌سوخته بدنام افتاد

رفتم در میخانه حبیبم
خوردم دو سه پیمانه
من مستم و دیوانه حبیبم
ما را که برد خانه
ما را که برد خانه
دلبر عزیز شوخ با تمیز برخیز و بریز
زان می‌که جوان سازد عشقم به‌تو پردازد
تو اگر عشوه بر خسرو و پرویزکنی
همچو فرهاد روم از عقب کوه‌کنی
تومگر تومگر ماه نکو رویانی
تومگر تومگر شاه پری رویانی
دلبر عزیز شوخ با تمیز برخیز و بریز
زان می‌که جوان سازد عشقم به‌تو پردازد
عشقم به‌تو پردازد