آهنگ صدات نمیاد از علی بابا

بویه عطره تند چند تا دونه شمع
یه قابه ترک خورده زیر نور کم
این همه من کشیدم یه بارم تو بکش
به جایه اینکه بکشی خط دور چشم
سوا از این که شدیم سوا از هم ولی دورادور جویایه احوالت هستم
چرا پلکات میپره ناخن میخوری نبینما کشتیات به گل نشستن
کجان اونایی که میگفتی از خودت بودن کجان اون آدمایی که یه روز دورت بودن
کجاست اون شب نشینیو دوره همی عکسایه سلفیتون یهویی دسته جمعی
گفتم عب نداره میخوای بری پیشم نباشی
گفتم هر جا میری بپا یه بار مصرف نباشی
این آخرا فقط میکردی بهونه تراشی
خودت خواستی فنا شی
تماسایه گوشیت بالا میرفت یواش یواش
روز به روز میرفت رو تعداد مخاطباش
دیگه اصلا اینقد هر جایی شدی
که هر کی میدیدت بودی عادی براش
نداشتی دیگه تازگی نمیتونستی دیگه باشی با یکی
برات فرقی نمیکرد باشی ماله کی یا که شبا باشی سر میز شام کی
نگاه آدما روز به روز سنگین تر شد روت سر هر زبونی که فکر کنی اسمت بود
منم نگفتمو نگفتم تو دلم ریختم
اوجه آرامشه تو بود که من به هم ریختم
فقط جرو بحث بود روزایه آخرمون تو بیخیالو من نگرانه رابطمون
وقتی دورم زدی که تو رو دورت کردم تو خودت رفتی یا اینکه من گمت کردم
از اون روزایه خوب دیگه نموند اثری حالا موندیم منو تو با تیکایه عصبی
ببین کسی نموند دورمون همه رفتن دوباره موندیم خودمون
هر چی سرم اومد اصلا فدا یه تار موت
بذار من بد شم ولی تو حفظ شه آبروت
دیگه از سر هر دومون آب گذشته زیاد
صدا نزن منو که صدات نمیاد