نگاهی به پشت صحنه تولید بوگاتی شیرون؛ سریع ترین خودروی خیابانی جهان

موتور 8 لیتری 16 سیلندر W شکل، قدرت حدود 1500 اسب بخار، گشتاور 1600 تیوتن متر، شتاب حدود 2.5 ثانیه و حداکثر سرعت محدود شده در 420 کیلومتر در ساعت؛ اینها بخشی از ارقام مهمی هستند که بوگاتی با شیرون به آنها دست یافته است. حال سوال اینجاست که فولکس واگن چطور خودرویی را با این مشخصات فنی همانند گلف امن و قابل اعتماد تولید می کند؟ در ادامه قصد داریم با نگاهی به مراحل ساخت و توسعه شیرون برخی از جواب های احتمالی را پیدا کنیم.
آیرودینامیک

از آنجایی که فرایندهای پیشرفته طراحی به شبیه سازی و محاسبات آیرودینامیکی بسیار زیادی نیاز دارد، شیرون بیش از 300 ساعت را در تونل باد گذرانده است. برای انجام تست های مختلف در این زمینه، مدلی از شیرون در اندازه واقعی طراحی شده و نتایج بدست آمده در مدلسازی های رایانه ای با دنیای واقعی مورد مقایسه قرار گرفته است. تست در تونل باد کمک می کند که قسمت های مختلف بدنه از لحاظ نحوه عبور جریان هوا و همچنین ساختار زیر بدنه بهتر بررسی شوند.
پیشرانه شیرون به اندازه تقریبا دو برابر انرژی جنبشی، انرژی گرمایی تولید می کند. برای کاهش درگ (مقاومت در برابر هوا) اجزای مختلف مثل پرده های بادی، اسپلیترهای جلو و تمامی ورودی ها طوری طراحی شده اند که جریان هوا را به داخل یا اطراف بدنه شیرون هدایت کنند.
باله بزرگ و متحرک عقب نیز بر اساس فاکتورهای مختلف مثل سرعت و حالت رانندگی از جای خود خارج شده و نقشی حیاتی در پایداری و بهبود عملکرد خودرو ایفا می کند. ضریب درگ شیرون در حالت استاندارد 0.38، در حالت هندلینگ 0.40، در حداکثر سرعت 0.35 و هنگام فعال شدن ترمزهای بادی 0.59 اعلام شده است.

واقعیت مجازی

فرایند ساخت یک خودرو با چند طرح اولیه شکل می گیرد. بین مدل خشتی 1:1 و 30 مدل آزمایشی که بوگاتی در مراحل تست شیرون به کار گرفته، رد پای یک شبیه ساز کامپیوتری به نام دالارا (Dallara) نیز دیده می شود. با این شبیه ساز پیشرفته پارامترهای مختلف به راحتی قابل تغییر بوده و نتایج را می توان به به لحظه مشاهده کرد.نتیجه اینکه بوگاتی با استفاده از دالارا داده های ارزشمندی را بدون تست خودرو در مسیرهای مختلف کسب کرده است. البته ناگفته نماند که نتایج بدست آمده همگی بصورت فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفته و با شرایط واقعی تطبیق داده شده اند.

پیشرانه

پیشرانه شیرون حدود 1388 پوند (معادل 629 کیلوگرم) وزن دارد که 439 کیلوگرم آن متعلق به موتور می باشد. موتور این ابر اتومبیل اگر چه در مقایسه با ویرون وزن بیشتری دارد، اما از قطعات تیتانیومی زیادتری در آن استفاده شده که نتیجه آن میل لنگی سبک تر نسبت به موتور ویرون است.
بهره گیری از توربوشارژرهای بزرگ تر، اینترکولرهای بهبود یافته و سیستم تزریق سوخت دوگانه باعث افزایش 25 درصدی در خروجی نهایی پیشرانه شده اند.

برای تغذیه 1500 اسب بخاری که شیرون را به حرکت در می آورند، موتور این خودرو هر دقیقه 60,000 لیتر هوا را می بلعد
گیربکس 7 دنده و دوکلاچه شیرون توسط کمپانی ریکاردو تولید می شود. برای مهار گشتاور فوق العاده بالای 1600 نیوتن متری، مهندسین این شرکت از چرخ دنده های با استحکام بالا استفاده نموده و روغن مخصوصی را برای آن تولید کرده اند. کلاچ موجود بر روی شیرون نیز در نوع خود بزرگ ترین و مستحکم ترین کلاچی است که تاکنون بر روی یک خودروی خیابانی به کار گرفته شده است.