غار باستانی بورنیک طولانی ترین غار استان تهران

غار بورنیک یکی از غار های متفاوت ایران و طولانی ترین غار استان تهران است که در منطقه ای بکر و دیدنی واقع شده است و لحظاتی سرشار از آرامش را به شما هدیه می دهد.این غار یکی از سکونتگاه های انسان های غارنشین بوده و ارزش باستانی نیز دارد.پس از رسیدن به روستایی به نام هرانده از توابع فیروزکوه باید قدم در راهی پاکوب و مالرو بگذاریم. پیش از ورود به غار باید زیبایی های این روستا را پشت سر گذاشت و از دره و دشتی که همنام با غار می باشد گذر کرد.
گاه در کنار کوه به راه خود ادامه می دهیم و در لحظه ای دیگر از میان باغ ها عبور می کنیم. در جایی با جریان آب رودخانه همسفر می شویم و در کنار آن ادامه می دهیم. در میانه های راه نهر آبی وجود دارد که با جلوه اش خستگی را از تنمان به در می کند.در قسمتی از سفر در جایی قرار می گیریم که پر است از درختچه هایی که به فصل مناسب لباسی از جنس زرشک و به رنگ مشکی و قرمز بر تنشان جلوه می کند. پس از گذر از کنار درختچه ها یک مسیر پر شیب به سمت بالای کوه انتظارمان را می کشد که با ارتفاع گرفتن چشم انداز زیبایی از دره بورنیک را برایمان ظاهر می کند.
با تماشای درختان بلند تبریزی، رودخانه پر آب نمرود و کوه‌های سر به فلک کشیده روحمان جانی تازه می گیرد. دو درخت سرو کهنسال و تنومند خبر از نزدیک شدنمان به غار می دهند و در نهایت در انتهای مسیری پر از زیبایی های خدادادی، دهانه ی غار خودش را به ما می نمایاند.در یکی از نقاط استان تهران و در نزدیکی شهر فیروزکوه، غاری وجود دارد که به عنوان مقصدی متفاوت مورد توجه بسیاری از طبیعت گردان واقع شده است و به نام بورنیک شناخته می شود.غار بورنیک در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و حدود ۱۰۰ متر بالاتر از دشت بورنیک واقع شده است. ۱۴۸ پله در دهانه ی غار به شما کمک می کنند تا سفر به اعماق زمین را با سختی های کمتری تجربه کنید. با آغاز سفر به درون این غار همواره به محوطه هایی برخورد می کنید که زمانی سکونتگاه های امنی برای انسان های غارنشین بوده اند و امروزه اسرار زیادی را در قلب خود حفظ کرده اند.اندازه‌گیری هایی که تا کنون انجام شده اند طول غار را ۳۴٧۳ متر بدون تغییری در ارتفاع آن نشان می دهند.
این غار عنوان طولانی‌ترین غار استان تهران، چهارمین غار طولانی ایران را به خود اختصاص داده است.ارزش های تاریخی و باستان شناسی غار در کنار ارزش های زمین شناسی و تفریحی، آن را به یکی از سرمایه های مهم ملی تبدیل می کند به طوری که نام آن از تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ی ثبت ۶۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.منطقه ای که غار در آن قرار دارد یکی از زیبایی های کمتر شناخته شده ی رشته کوه های البرز است که با مناظری بکر و دیدنی دل هر بیننده ای را می رباید. در این میان جاری شدن رودخانه پرآب نمرود حیات را جاری ساخته و جلوه های طبیعی منطقه را دو چندان کرده است.
این رودخانه از شاخه های اصلی حبله رود می باشد و آب آن از حوضه ی وسیع دامنه شمالی کوه قره داغ و دامنه های کوه میشینه مرگ تامین می گردد.پیش از ورود به غار در نزدیکی دهانه، رنگ های متفاوت طبیعت را می توان در سنگ های دامنه ی راست‌دره مشاهده کرد که عظمت آفرینش را به رخ می کشند.با ورود به غار چشمتان به ویژگی های متفاوتی خواهد افتاد که منحصرد به فرد بودن این جاذبه ی طبیعی را نشان می دهند. تخته سنگ های بزرگی که با لایه ای از خاک رس پوشیده شده اند، لغزندگی دیواره ها و چکنده های میخی و نخودی رنگ همه و همه شما را مبهوت خود خواهند نمود.
چکنده ها یا استالاکتیت ها رسوبات استوانه ای یا مخروطی شکل هستند که در طول سالیان طولانی به شکل قندیل بر سقف یا دیواره های غار های آهکی شکل می گیرند و بسته به اینکه از چه موادی تشکیل می شوند رنگ خاص خود را دارند.به جز اینها در بورنیک چشمتان به چکیده ها نیز خواهد افتاد که به رنگ های گل کلمی و نخودی سفید و صورتی وجود دارند. چکیده ها یا استالاگمیت ها در زیر استالاکتیت ها و بر کف غار های آهکی در اثر چکیدن قطرات حاوی مقدار زیادی مواد معدنی محلول و ته نشین شدن و رسوب کردن کلسیم کربنات ایجاد می شوند. در حالی که قاعده ی آنها در کف غار می باشد راس آنها به طرف سقف شکل می گیرد.