آهنگ تکنوازی از حمید حامی

متن آهنگ تکنوازی از حمید حامی
که تو نیمه های شب از یه تنگ میخونی
مثل اون دخمه میمونی که میشینه روی ساز
یه ترانه توی هر لحظه به تو داره میاد
خودِ عشقی که ترانه از نگات جوون میگیره
وقتی اسم تو میاد شعر بوی بارون میگیره

مثه یک صدای خوش رو لب آواز میشینی
تو ترنم و تو ذهن باغ و جنگل میبینی
گاهی مثل یه رباعی گکاهی یه قصیده ای
مثل یک نغمه ی آشنای شب شنیده ای
خودِ عشقی که ترانه از نگات میگیره
وقتی اسم تو میاد شعر بوی بارون میگیره

تو یه انگیزه ی نابی واسه یک ترانه ساز
مثه ابهام سئوالی گاهی وقتا مثه راز
تو همون مصرع آخر تو شعر شاعری
تو یه تصویر خیالی تو یه حس حاضری
خودِ عشقی که ترانه از نگات جون میگیره
وقتی اسم تو میاد شعر بودی بارون میگیره