سردرد تنشی چگونه تشخیص داده می شود؟

سردرد تنشی یک اختلال سردرد اولیه است که شایع ترین اختلال عصبی در سراسر جهان است. تشخیص سردرد تنشی بر اساس معیارهای طبقه بندی بین المللی سردرد اختلالات سردرد (ICHD-3) انجام می شود. معیار ICHD-3 برای سردرد تنشی، سردرد تنشی را بر اساس فراوانی سردرد به 3 دسته تقسیم می کند: سردرد تنشی اپیزودیک (به طور متوسط کمتر از 1 روز در ماه یا کمتر از 12 روز در سال)، سردرد تنشی مکرر اپیزودیک. (1-14 روز در ماه یا بین 12 یا بیشتر و کمتر از 180 روز در سال)، یا سردرد تنشی مزمن (سردرد برای 15 روز یا بیشتر در ماه یا 180 روز یا بیشتر در سال). هر دو نوع سردرد تنشی دوره‌ای از 30 دقیقه تا 7 روز طول می‌کشد در حالی که سردرد تنشی مزمن از ساعت‌ها تا چند روز طول می‌کشد یا بی‌وقفه است.
ویژگی های بالینی شامل حداقل 2 مورد از 4 ویژگی درد زیر است. محل دو طرفه، کیفیت فشار یا سفت کردن، شدت خفیف یا متوسط، با فعالیت بدنی معمول تشدید نمی شود. برای کسانی که سردرد تنشی اپیزودیک دارند، نباید تهوع یا استفراغ همراه با سردرد وجود داشته باشد، اما ممکن است فتوفوبیا یا آواز هراسی داشته باشند، اگرچه این مورد الزامی نیست. برای کسانی که سردرد تنشی مزمن دارند، ممکن است فتوفوبیا، فونوفوبیا یا حالت تهوع خفیف همراه با سردرد داشته باشند.
تشخیص سردرد تنشی با شرح حال دقیق علائم بیمار و معاینه عصبی طبیعی و به استثنای سردردهای ثانویه به دست می آید. استفاده از دفتر خاطرات تشخیصی سردرد ممکن است به تشخیص سردرد تنشی کمک کند. در سابقه بیمار، سردردهای تنشی اغلب به صورت طولانی مدت، اغلب دو طرفه و فشاری مانند طبیعت توصیف می شوند. اغلب توسط بیماران مانند یک "کلاه" در اطراف سر یا احساس "مانند نوار" توصیف می شود. برخی از بیماران مبتلا به سردرد تنشی ممکن است حساسیت عضلات سر، گردن و شانه را گزارش کنند. محرک ها ممکن است برای برخی از بیماران وجود داشته باشد که استرس شایع ترین و به دنبال آن تغییرات خواب است. علیرغم اینکه شدت سردرد تنشی خفیف تا متوسط است، تا 60 درصد ممکن است نشان دهنده اختلال در فعالیت های اجتماعی و توانایی کاری باشد.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که در حالی که افراد مبتلا به سردرد تنشی دوره‌ای عمدتاً به درمان‌های خانگی و درمان‌های بدون نسخه برای تسکین علائم تکیه می‌کنند، افرادی که سردرد تنشی مزمن دارند بیشتر از علائم ناتوان هستند و ممکن است به پزشک مراجعه کنند. توجه ویژه باید به سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو و سایر علائم قرمز سردرد که ممکن است نشان دهنده یک اختلال ثانویه باشد، معطوف شود. اینها عبارتند از سردردهایی که شروع ناگهانی دارند، به تدریج بدتر می شوند، ناشی از عطسه/سرفه یا ورزش، سردردهای ناشی از ضربه به سر، سردردهای مرتبط با کاهش وزن یا تغییر در حافظه یا شخصیت، سردردهای مرتبط با علائم یا علائم عصبی کانونی. سردردهایی که از سن بالای 50 سال شروع می شوند، سردردهای همراه با سفت شدن گردن یا تب غیر قابل توضیح، سردردهایی که با تغییر وضعیت یا والسالوا بدتر می شوند. در صورت وجود علائم قرمز سردرد، تصویربرداری عصبی را در نظر بگیرید تا اختلال ثانویه را رد کنید.