آهنگ سوز آرامام - نمی توانم قول بدهم - مصطفی ججلی

Söz Veremem

نمی توانم قول بدهم



Ne güzeliz ne dokunulmaz

نه بسیار زیبا هستیم و نه دست نایافتنی

Gülüşümüz bir hüznümüz bir

خنده و گریه امان یکیست

Yüzümdeki kıvrımlar sanki

Ellerinin gölgesidir

چین و چروک صورتم،‌انگار که رد دستان توست.

Bir sonu var bilirsin sen de
Bilirsin her şey sürdüğü yere dek

تو هم می دانی که هر چیزی پایانی دارد. می دانی که هر چیز به اندازه اش ادامه می یابد.

Marifet herşeyi bilirken
Sevebilmek bilmezden gelerek

وقتی نبوغ دانستن هرچیزی را داریم، توان دوست داشتن از نادانیست.

Yani yarına yalnız da uyanırız
Belki de kimbilir

یعنی امکان دارد که مثلا فردا، تنها از خواب بیدار شویم

شاید هم... چه کسی میداند؟

Ben bugüne böylesi hayransam
Seni hesapsızca sevdim diyedir

اینگونه بلاتکلیف بودنم برای امروز، برای اینست که تو را بی نهایت دوست دارم.

Söz veremem hayat bozar bizi
Belki bir gün ayrı yazar
Ama nerde olsan
Kokun gelir kalbe sızar

نمی توانم قولی به تو بدهم ، چرا که شاید روزگار آنرا از بین ببرد

شاید هم روزی سرنوشتمان را از هم جدا سازد

اما هر جا که باشی،‌بوی تنت به قلبم می رسد

Söz veremem

نمی توانم قولی بدهم.

Sana belki zamanla mahkumuz herşey gibi Ama nerde olsa sen yüzünü bana çevir

شاید مثل هر چیز دیگری محکوم زمانیم.

اما هر چه که باشد،‌تو به من رو کن.