دکلمه دلم خوش است از پرویز پرستویی

گر چه نزد شما تشنه سخن بودم*****کسی که حرف دلش نگفت . من بودم
دلم برای خودم تنگ میشود . آری*****همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم
نشد جواب بگیرم سلامهایم را****هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم
چگونه شرح دهم عمق خستگیها را*****اشاره ای کنم . انگار کوه کندم
من آن زلال پرستم در آبگند زمان*****که فکر صافی آبی چنین لجن بودم
غریب بودم و گشتم غریب در غمها******دلم خوش است که در غربت وطن بودم
دلم خوش است که در غربت وطن بودم*****عشق است . عشق است