آهنگ پور اسلام از مجید اخشابی

متن آهنگ پور اسلام از مجید اخشابی
برزویه کو وان هوش و هنگ/ فرزانگان رود گنگ/ کو زندگان زنده رود/ وارستگان هست و بود

بوسهل و بهمنیار کو/ صدرای شیرین کار کو/ وان زمره عیار کو/ وامانده از سِر و سرود



بر باد بنگر گوهران/ در خاک ره دانشوران/ در آتش غم داوران

نی رمز ماند و نی سخن/ آن سرو را از بیخ و بن/ کندند بدعت آوران



شمعی اگر می سوختی/ صد شمع از او افروختی/ چون صحبت پیغمبران

آنک ز رشک اهرمن/ صد شمع سوزد بهر من/ من غرق ظلمت بیکران



ای در حرم ای در هری/ از خوی نامردم بری/ در سایه سار سروری/ ای رازی و ای مروزی

وخشورمان در کاشمر/ کشته است سروی بر شمر/ چون بوی گل برکش حشر/ گر سوی کنعان می وزی



کوری چشم کافران/ سیمرغ حق را خاوران/ قافی است طوس طابران

دستان سیمرغ حجاز/ پرورده سامان ناز/ از خاندان مهتران



از ارتضاع ارتضاء/ نامیده مامش مرتضی/ کامش بهشت بی کران

سعی حکیم فهلوی/ دادش صفای معنوی / در مروه بیش از دیگران



ای مشهد مهرت مقام / ای پور اسلام السلام

ز اکسیرها چون کیمیا / افروختندت اولیا



گفتندت ای جان سوخته/ ای شمع ستخوان سوخته/ آن جمع پنهان سوخته/ آموختندت ها بیا



ای قاضی تبریز تو/ قهر خمینی نیز تو/ وان غمزه خونریز تو

ای خفتن گرشاسب تو/ بیداری جاماسب تو/ بودای شور انگیز تو



ای خانه ات فاراب و وان/ کاشانه ات اسپیتمان/ زرتشت بلخ و شیز تو

ای بوعلی ای بوالعلاء/ ای زمره اهل ولا/ از نوبه تا نیریز تو