نوحه این چه بلایی بود بر سرمان آمد محمود کریمی

نوحه این چه بلایی بود بر سرمان آمد محمود کریمی
رفتی برادرت تنهاتر شد
رفتی مجیب عالم مضطر شد
در دل نخلستان تا که علم افتاد
خواهرمان زینب، بین حرم افتاد
زجر شنیدن هلهله‌ها را
آتش خنده‌ی حرمله‌ها را
خواهرمان دیده
به که من گویم دردم
بی تو باید برگردم
ای نخل خشک خونین دستت کو
ای ماه ام‌البنین دستت کو
بی تو تک و تنها در دل این دشتم
در پی دست تو، روی زمین گشتم
لحظه‌ی دیدن مشک دریده
فرق شکسته و دست بریده
قامت من خم شد
کمرم را خم کردی
به لبم جان آوردی
مشک را آوردی تا پای جانت
با دست و با کتف و با دندانت
این چه بلایی بود بر سرمان آمد
بهر تسلایش، مادرمان آمد
رفتی و تشنه‌تر از همه بودی
تشنه‌ی دیدن فاطمه بودی
فاطمه هم آمد
آمد امّا خیلی دیر
دیده‌ات را بسته تیر